Daltonschool
De Gondelier is een daltonschool en leert jouw kind om zelf verantwoordelijkheid te
dragen voor de eigen ontwikkeling. Dit doen we vanuit vertrouwen in het kind. Met de
daltonkernwaarden leert jouw kind juist die vaardigheden aan die later (op school, maar
ook in het werkende leven) nodig zijn. Een stevige basis voor de toekomst! Zo willen wij
voor onze leerlingen een veilige plek zijn om te leren, te ontwikkelen en te ontdekken.
In de folder of op de website kunt u meer lezen over de daltonkernwaarden! Zie onderstaand de links:
Folder ODS De Gondelier
Kernwaarden
Geschiedenis van Dalton
Het daltononderwijs is vanaf 1904 ontwikkeld door de Amerikaanse lerares Helen Parkhurst (1886-1973). In 1904-1905 werkte ze voor het eerst als juf op een eenmansschool in Waterville, een gehucht op het platteland van Wisconsin.
Stel je voor: je staat zonder werkervaring en zonder lerarenopleiding in je eentje voor een klas van veertig kinderen van alle leeftijden en niveaus. Dit was de kennismaking van Helen Parkhurst met onderwijs. De leerlingen mochten van haar zelf aan het werk, samenwerken, zelf hun werk plannen en in eigen tempo werken. Dat was totaal anders dan het frontaal klassikale onderwijs uit die tijd.
Parkhurst rondt de lerarenopleiding af en doet enkele jaren ervaring op als lerares. Ze mocht vanaf 1910 op een zesklassige school in Tacoma het onderwijs van de negen- tot veertienjarigen vernieuwen. Elk vak kreeg een eigen leraar en een eigen een vaklokaal: een laboratory. Hier werkten leerlingen aan hun taken. De leraren maakten deze taken (assignments). Ze vertaalden de voorgeschreven lesstof van hun vak in leertaken die overzichtelijk te plannen waren.
Door met taken te werken veranderde het onderwijs ingrijpend: leren werd eigen werk van de leerling; hij kon zelfstandig aan het werk; hij kon in eigen tempo werken; hij kon het werk zelf plannen! De laboratories werden als werkruimtes ingericht met materialen, instrumenten, boeken en naslagwerken onder handbereik van de leerlingen. Er hingen instructieafbeeldingen en figuren aan de wanden en voor de ramen. De schoolbankjes maakten plaats voor grote tafels voor het samenwerken en de groepsinstructie.
Ontwikkeling taakblad
Vanaf 1919 experimenteerde Parkhurst verder in New York, Dalton en in Pitsburg. Ze ontwikkelde het werken met graphs: tabellen waarop de leerlingen zelf hun voortgang bijhielden.